धातामणि पोखरेल

झर्यो आँसु बिरहको रोक्नलाई सकिएन, प्रियतमको आयो याद बिर्सनलाई सकिएन, सबैलाई यो जिन्दगी अनुकुल होस् भन्ने लाग्छ, तरपनि आफ्नो मान्छे

उकाली र ओराली वा भिर पाखा हो जिन्दगी, चैत्रमासको हुरीबतास वा बर्षे भेल जिन्दगी, खबटाको छानो अनि वा ढलान छत

सुनको सिक्रि हातमा लाउने सुनकै बाला अनि फेरि, नौ गेडीले मात्र किन्न सक्ने चिज होइन रे छ, बहुमूल्य जग्गा जमिन

मेची हजुर कालीसम्म यो राष्ट्रको राष्ट्रियता खै कसरी जोगाउने गठबन्धनको त्यो एकता प्रदेश सातका नेपालीको एउटै चाहना राष्ट्रियता दिगो सरकार