साहित्य-कला

(पुनरावृत कविता)-लेखतलालसँग अन्तरङ्ग   स्मृतिमा रहिरहेछ, जङ्ग बहादुरको ईतिहास भन्दा गहिरो लेखतलालसँगको अन्तरङ्ग।   हे लेखतलाल! कसैले लिखत भन्लान्, कसैले

(कविता)-पग्लदै जाउँ   तिम्रो सौन्दर्यतामा, म शितको थोपा झै छरिइरहन्छु।   तिम्रो अंगालोमा, म रातको शुन्यता झै अडिइरहन्छु।   तिम्रा

ओबामालाई पत्र … प्रिय ओबामा, नितान्त अन्तस्करणको आविर्भाव हो यो, कसैको शुक्ति वा आख्यान हैन।   यतिबेला तिमी, इश्तिफा चढाएर

वसन्त आऊ मुटुमा रम्दै वसन्त तिमी चन्द्रमा झैँ शोभायमान र सूर्य झैँ धरामा जगमगाउनु ! नव पालुवाका कोमल शव्द कोइली

मेरो देश नै हो मेरो त प्यारो भ्यालेन्टाइन मेरो देश नै हो मेरो त प्यारो भ्यालेन्टाइन जस्ले मलाई मायाँ पिरति

तिम्रो याद आयो तिम्रो याद आइरह्यो, भित्रपट्टि दुखिरह्यो। सन्नाटाले छाइरह्यो, सम्झनाले खेदिरह्यो। बन्द आँखाभित्र तिम्रै, तस्वीर मात्र अल्झिरह्यो। आफैसँग सोधिरहें,

हाँस्न बिर्सेकाहरु भूइंचालोले हल्लाएको भग्नावशेषमा अझै पनि खोजिरहेछु, जिवित अपेक्षा, भौतिक अवशेष र मानसिक अर्धचेतनाहरु। देखेको छु, पीडामा बौरिएकाहरुको मन

राखौँ मान धराको म जन्मेको बन उपबनको यो शैलको नै काखभित्र ! सौन्दर्यका हर तरहका छन छटा नै यी कति

हरिभक्तेको यात्रा खुकुरी उध्याईरहेको बेला, चट्याङको पीडा बोकेर सबेरै मुग्लान पस्यो। राइटर काका झैँ बहादुरी देखाउने सपना उम्रन नसकेपछि, उ

नदुखुन मनहरु कतै यो जीवनमा !   नवरड्ग त्यो इन्द्रेणिको सयरड्गी यो हाम्रो नै जीवनमा! वसन्तको पालुवाले सिड्गारिएको हाम्रो प्यारो