साहित्य-कला

म सोच्थें दु:ख तस्वीरले बोल्छ, आज याद भो तक्दीरले बोल्छ ।। कष्ट रहेछ यात्रा पनि जसरी, दु:ख र दर्द मूसाफिरले

मेची हजुर कालीसम्म यो राष्ट्रको राष्ट्रियता खै कसरी जोगाउने गठबन्धनको त्यो एकता प्रदेश सातका नेपालीको एउटै चाहना राष्ट्रियता दिगो सरकार

शरदको सुरम्य पन बिदाई गरेर; आएको हेमन्तले उर्जा हाम्रो खोज्छ !१   देशको यो पाटो पनि चिसिएर होला; विकास र

उर्ली अाउने खहरे भेल हो कि तिम्रो माया। बगी जाने खाेेली हो कि बाँचुन्जेल हाे तिम्राे माया ॥ चाेखाे माया

म त भन्छु ध्यान गर आनन्दमा रहेर बस खुब मस्ती गर ! सृष्टिको फुल सँग मुस्काउ आफ्नो स्वभाव नेचुरल बनाउँदै

म फुलमा रमाउँछु पातमा पनि रमाउँछु तिमीलाई देखेर सारा भुल्छु हो म कस्तो कस्तो छु तिमीलाई देखेर कविता लेख्छु गीत

पिलायौ थुनेर पिइदिन्छु हेर, जति च्यात छाती सिइदिन्छु हेर ।। म बाँचेको धर्ती चिथोरेर जाऊ, तिनै वेदना छन् लिइदिन्छु हेर

(१) हामी मतदाताहरूले सोच्न परेको छ, देशका लागि कसले के के गरेको छ ? जनहितमा काम गर्न थाल्दा कसले पटक

चित्रपटको तस्वीर थिएन, यसरी रंङ्गिने तक्दीर थिएन ।।   पुजें पत्थरहरु दोबाटोमा, जहाँ मनको मन्दिर थिएन ।।   कति पर्खाल

न त मोल रह्यो न बजार रह्यो, नगदै न रह्यो न उधार रह्यो ।। धुलिंदै गए ती मृदु पत्र सबै,